Wilden de daders van de aanslag in Parijs (of relevanter: hun leiders, hun opdrachtgevers) werkelijk Charlie-Hebdo doen zwijgen? Wilden ze de westerse media dwingen to zelfcensuur, tot respect voor de profeet Mohammed? Als dat zo was, dan zijn ze grandioos mislukt in hun opzet. Waren ze zo dom dat ze niet konden voorzien dat hun barbaarse daad juist tot minder respect voor de Islam zou leiden? Of was dat net hun bedoeling?
Wat als het hun doel was om de moslim-haat aan te wakkeren, om meer discriminatie van jonge moslims te veroorzaken? De Amerikaanse commentator Juan Cole schrijft: “This horrific murder was not a pious protest against the defamation of a religious icon. It was an attempt to provoke European society into pogroms against French Muslims, at which point al-Qaeda recruitment would suddenly exhibit some successes.” Als dat het doel was, dan zijn ze misschien niet mislukt.
Een snapshot van de conversatie op Twitter:
Over een conversatie over de aanslag donderdag op “Reyers Laat” (VRT) schrijft blogger Youssef Kobo:
Dat Bart De Wever zich graag in de belangstelling werkt door op moslims in te hakken wisten we al langer. Dat Mia Doornaert gelooft dat elke Marokkaan een potentiële zelfmoordterrorist is, is ook niets nieuws. Maar wat dit hysterisch stelletje gisteren klaarspeeldde in Reyers Laat was werkelijk de waanzin nabij. Beiden brachten twee jerrycans met benzine mee naar de studio en kapten die lustig uit op het kleine vuurtje moslimhaat dat in de loop van de dag was aangestoken door demagogen zoals Geert Wilders en Filip Dewinter.
In hun drang om alle moslims als wereldvreemde extremisten af te schilderen sneden de barones en de partijvoorzitter de éné na de andere bocht af. Ze maakten de meest bizarre claims en groteske vergelijkingen. De Wever alludeerde verschillende keren op de mogelijkheid dat islam en moslims heel Europa zouden overnemen en de Westerse samenleving van binnenuit zouden vernietigen.
Ik ben ronduit gedegouteerd door de ziekelijke profileringsdrang en het beschamende optreden van deze twee lijkenpikkers. Dit was reflectie noch duiding, dit was pure haatzaaierij. Deze twee gewillige stokebranden maakten misbruik van een gruwelijk bloedbad om hun rabiate haat voor alles wat maar met moslims te maken heeft op te dringen aan de kijker. Het laatste wat we nu nodig hebben zijn agent provocateurs die nog meer olie op het vuur gooien. Ongelooflijk dat dergelijke haatproza zo’n uitgebreid platform kreeg op de openbare omroep.”
Zelf heb ik die uitzending niet gezien. Toen ik op de link Reyers Laat 19.01.15 klikte, stond er te lezen: “Deze video is nog niet beschikbaar. Probeer later eens opnieuw”.
Dat zullen we doen. Intussen sluit ik me aan bij deze wijze woorden van Juan Cole: “The only effective response to this manipulative strategy is to resist the impulse to blame an entire group for the actions of a few and to refuse to carry out identity-politics reprisals.”
Tom Ronse
http://youssefkobo.wordpress.com
http://www.juancole.com/2015/01/sharpening-contradictions-satirists.html
Salon van Sisyphus 
Ik hoorde ook dat De Wever koudweg verkondigd heeft dat de PVDA banden zou onderhouden met extremistische moslimgroepen. Dit soort onzin valt toch onder laster en eerroof, neem ik aan? Wie sleurt deze liegende bullebak voor de rechter? Of moet ik het zelf doen?
Charlies and killers are cut from the same cloth, it’s not my cloth.
Quite a relief, your cloth.
Wat mij opvalt is dat onze media talloze oude covers van Charlie Hebdo afdrukken. Ik mis er een, en een niet onbelangrijke, want het leidde tot een tijdelijk verbod van het blad in België. Hij dateert van bij het overlijden van onze geliefde Boudewijn in 1993. De titel was: Le Roi des Cons est Mort en de tekening is van Wolinsky, waar ik toch enkele boekjes van in mijn bibliotheek heb, met veel blote vrouwen en pro-communistisch. Wolinski werkte tegelijkertijd voor Charlie-Hebdo en L’Humanité. In een reactie neemt het Salon geen afbeeldingen op, anders had ik er graag deze (reclame)tekening van hem voor L’Humanité bijgezet, die ik dan maar zal beschrijven. Een koppel ligt in bed en allebei lezen ze l’Huma, de vrouw grijpt de penis van de man vast en onder de titel Les Cocos zegt ze: “ c’était le bon temps !” Echt in de stijl van Hara-Kiri, waar Charlie-Hebdo uit is ontstaan en waar ik vanaf 1966 een fervent lezer van was. Het had als slogan “Bête et Méchant”. JeSuisWolinski.
“Freedom Fries”
12 jaar later.