door Lucas Catherine
Niet alleen de politici bereiden 2014 voor. Ik ook. Dan zal het honderd jaar geleden zijn dat de Kongolese Weermacht, beter bekend als Force Publique – dat klinkt meer Belgisch en minder Duits- bijna heel Duits Oost-Afrika veroverde, het huidige Tanzania. De Belgen lieten zich daarna rollen door de Britten die heel die kolonie overnamen behalve dan Ruanda en Burundi, dat Belgisch werd. Ik ga u dit verhaal nu niet vertellen.
Dat is voor een boek dat tegen die 100ste verjaardag van de Grote Oorlog verschijnt en waarin ik de versie tegenspreek van de huidige zwarten, die van De Wever, die doen alsof achter de IJzer hun Vlaams Nationalisme is geboren en alsof die Eerste Wereldoorlog alleen achter de IJzer is uitgevochten. Daarom dat Geert Bourgeois zelfs niet wil dat de Walen mee herdenken. “Dat zij zich maar bezig houden met Waterloo”.
Die “zwarte” versie klopt niet. Mijn beide grootvaders hebben het mij uitgelegd. Zij waren oud-strijders achter de IJzer, flamingant in de betekenis van toen: opkomen voor eigen taal en cultuur, én voor sociaal en economische rechten, maar Belgicist, want fier om vier jaar voor België te hebben afgezien, ver van hun lief en in doodsgevaar. En de ideologische voorvaderen van de NV-A waren voor hen toen al zwarten, collaborateurs dus. Daarom dat ik nu een boek schrijf over de goeie zwarten, die uit de Kongo, die ook voor België vochten, zoals mijn grootvaders. Maar zoals gezegd, wait and see.
Ondertussen duik ik dus onder in archieven. Het Afrika Archief van Buitenlandse Zaken, de erfgenaam van het vroegere Ministerie van Koloniën, het Legerarchief en natuurlijk Tervuren. En daar kwam ik niet alleen zwarten tegen in de dossiermappen en op de foto’s, maar ook in de leeszaal. Een mens mag niet curieus zijn, maar toch. Wanneer ik de bezoekerslijst tekende keek ik altijd naar wie voor mij was gekomen, en niet een keer, maar twee keer, bleek dat een of andere Kongolees opzoekingen deed naar ‘l’histoire des cheferies des Bakongo”. En de Bakongo, dat zijn niet de Kongolezen, maar een etnie die leeft in noord Angola en aan de beneden Kongo – de stroom dan, in ‘onze’ Kongo- en in de Franse Congo.
En dat is raar volk. Zij denken dat ze de Vlamingen van Afrika zijn. Daarom deze ‘tuyeau’, zoals ze in het lingala zeggen, aan Bart De Wever: de Bakongo willen zoals hij een eigen staat en willen daarbij samenwerken met de Vlamingen – style De Wever-. Ze komen iedere dinsdag samen in Matonge, in Kuumba –het Vlaams-Kongolees huis-, én ze kennen hun Vlaams-nationale geschiedenis. Ik geef dit daarom graag ter informatie aan de NV-A om op te nemen in hun visie op Brussel en hoe ze in Brussel de veldslag van 2014 kunnen winnen, want in Matonge vallen Vlaamse stemmen te rapen.
Daarvoor citeer ik Ne Muanda Nsemi, spirituele leider –tiens, is dat geen titel die ook Grote Bart niet zou misstaan- van de Bena Kongo, in zijn Appel à la Communauté Flamande: (En haaft a na serieus, zoals ze in Brussel zeggen):
- In Europa ligt de Autonome Staat Vlaanderen aan de kust van de Atlantische Oceaan. In Midden-Afrika ligt de Autonome Staat der Bakongo ook aan de kust van de Atlantische Oceaan.
- Zowel het volk der Bakongo als de Vlamingen staan bekend als twee hardwerkende volkeren die weten hoe ze orde op zaken moeten stellen.
- De stad Brussel is een probleem voor de Vlamingen, net zoals Kinshasa een probleem is voor de Bakongo.
- Het Nederlands in Brussel, en het kiKongo in Kinshasha staan voor het zelfde probleem en dezelfde strijd: hun cultuur wordt permanent bedreigd door een problematische meertaligheid.
- Daarom willen wij een verbroedering die zal maken dat de Staat van de Bakongo een geprivilegieerde partner wordt van de Autonome Staat Vlaanderen. Een verbroedering tussen alle Wijzen in Bakongo en alle Wijzen in Vlaanderen. Een verbond dat voor ons beiden alleen maar voordelen kan bieden, een verbond zo intens dat wij een dubbele nationaliteit voorstellen Bakongo en Vlaams. Net zoals de Amerikanen, ooit koloniale onderdanen van Groot-Brittannië nu de dubbele nationaliteit in Engeland kunnen hebben.
- Wij kijken niet langer in de achteruitkijkspiegel, maar naar onze gezamenlijke toekomst, gebaseerd op ons gezamenlijk koloniaal verleden.
Ibobo, Ibobo! Het weze zo! (ik weet niet of die laatste uitroep juist vertaald is, mijn woordenboek Kikongo dateert uit 1957).
Waar wacht Bart de Wever op om deze grote leider van de Bilansi 4 bia Kongo dia Ntotela te contacteren? Vijfhonderd meter stappen van zijn partijhoofdkwartier en hij is in Matonge! Alle Brusselse stemmen tellen in 2014, zeker die van de Zwarten, want eerlijk is eerlijk, alle Nederlandstalige Brusselaars – noteer: dat is wat anders dan ‘Vlaamse Brusselaars” – die ik ken zullen nooit op de Afgeslankte van Antwerpen stemmen. Liever nog op de door hem vermaledijde PS van de Keizer van de Heizel, Freddy Thielemans. Liever een Dikke dan een Magere, en daarmee zijn we het eens met de grote auteur uit de Seefhoek en uit Amoras.
En nog dit, toen ik drie jaar geleden in dit Salon al iets schreef onder dezelfde titel, Mok ma Zweut, vroegen een paar lezers zich af wat dat eigenlijk inhield. Wel, na drie jaar houd ik mijn belofte – en dit in tegenstelling tot de meeste politici-: Mok ma Zweut is een Brussels spel, al dan niet gespeeld na een partijtje Zwarte Piet, waarbij een van de winnaars het gezicht van de verliezer zwart maakt en daarbij mag de dader niet lachen – Haaft a serieus – anders maken de andere deelnemers ook hem zwart. En je kent dat, op den duur is iedereen dan zwart. Brussel is voor de NV-A de Zwarte Piet, die ze willens nillens zullen trekken. Daarom dat ik ze aanraad bij de zwarten stemmen te gaan ronselen.
En wij, hier aan de Vismet, we haaven ons serieus! (lc)
https://salonvansisyphus.wordpress.com/2010/02/17/mok-ma-zweut/
Salon van Sisyphus 
Bundu dia Kongo is in Congo zelf niet zo’n onschuldig en lachwekkend gezelschap als het lijkt in het Brusselse Matonge. Het is een politiek-religieuze sekte die droomt van het herstel van het oude Kongo-rijk dat zich uitstrekte over het huidige Congo-Brazzaville , Beneden-Congo in het huidige Congo-Kinshasa en een deel van Angola- waar het zijn hoofdstad had. Daarmee is het een voortzetting van de Abako (Alliance des Bakongo) , dat de eerste president leverde van het onafhankelijke Congo , Joseph Kasa Vubu. , die er ook één van de stichters van was. Aanvankelijk was die Abako een soort “Congolees Davidsfonds”, zoals de Vlaamse paterkes het noemden en streefde het naar erkenning van taal (het Kikongo) en cultuur van het Kongo-volk. Maar toen ze in 1956 het eerste onafhankelijkheidsmanifest voor heel Congo publiceerde, werd Abako een heuse politieke partij. Ze werd in 1965 door Mobutu verboden. Bundu dia Kongo knoopt weer aan bij de oude autonomie-droom van de Abako maar is veel radicaler – en gewelddadig . Bundu dia Kongo is bijvoorbeeld uitgesproken anti-christelijk (Kasa Vubu was een oud-seminarist) , het wil terug naar het geloof van de voorvaderen uit de pre-koloniale tijd. Ze haat de Congolese staat meer dan De Wever de Belgische en steekt bij gelegenheid vertegenwoordigers van die staat , politiemensen bijvoorbeeld, in brand. In 2006 kwam het na de verkiezingen tot grote geweldsexplosies in de steek rond Matadi, de havenstad. Er vielen vele honderden doden. Dat was het gevolg van het excessieve geweld waarmee de Congolese “orde”-strijdkrachten tegen de bevolking optraden, vooral dan tegen mensen die met die hele Bundu dia Kongo geen uitstaans hadden, maar kennelijk niet voor Kabila hadden gestemd, Het excuus voor dit geweld waren moorden die wel degelijk door Bundu dia Kongo-aanhangers waren gepleegd. De leider van de regeringsoperatie was een zekere John Numbi, die nadien opperste baas werd van de politie. In die functie zou hij opdracht hebben gegeven tot de moord op Floribert Chebeya , de mensenrechtenactivist die bezig was met een onderzoek naar…. de gebeurtenissen in Beneden-Congo in 2006 . Numbi is nu als politiechef ‘geschorst’ maar wordt op het proces tegen de vermoedelijke uitvoerders van de moord enkel als getuige , niet als verdachte gehoord. (Bekijk hiervoor de prachtige film die Thiery Michel over de zaak – Chebeya heeft gemaakt. ). O ja, Bundu dia Kongo is nu verboden.
Dat is allemaal toch heel wat minder onschuldig dan de halve gare die in Matonge Vlaanderen aan de Atlantische Oceaan situeert…..
Allemaal zéér interessant. Ook de reactie van WZ.
De reactionaire haat tegen het Vl-Nationalisme van LC blijf ik ergerlijk vinden.
Voor de rest, Noordzee, Atlantische Oceaan, …
Gans je betoog van de strijd tussen de Vlaamse en de Franstalige Belgische nationalisten bewijst dat u in het communautaire probleem niet het minste inzicht heeft. “La Belgique sera latine” poneerde de Belgische nationalisten in 1830. “Je vous promets une Belgique francophone”, zei Reynders twee verkiezingen terug. De Vlaamse nationalisten verzetten zich tegen het vernielen van hun cultuur en van hun taal. Logisch toch. En toch lopen er nog altijd onbewuste Vlamingen rond die niet weten wat er aan de hand is. Ongehoord.